23 Eylül 2009 Çarşamba

Bisikletimin Üstünde, Yeniden

Kelebek garajdan çıktı, paslanmış zinciri yağlandı. Vites ayarlarınıyaptık Bryan'la. Fren pabuçları değişti, kışlık frenler takıldı. Kazageçirdiğim ve hurda haline gelen bisikletimden sadece pedallarımıaldım ve Kelebek'e taktım. Pedal bile yamulmuştu, spd'sini parça parça ayırdık, düzelttik ve tekrar monte ettik.
Çelik kadrosunu sildim Kelebek'in özenle, okşayarak, üstündetitreyerek... Avrupa'yı geçmiştik beraber, pedalladığımız ülkelerininbayrakları çıkartma olarak duruyordu üzerinde. Her milimetrekaresitanıdıktı eski dostumun. Siyah çelik ışıdı ellerimin altında.
Bir seneden fazla olmuştu bisiklete binmeyeli. Kelebek hazırdı ama yaben? Tedirginlikle seleye oturdum ve korkarak pedalı çevirdim. Bisikletten değil, bisiklete binmeye korkmaktan korkuyordum en çok. İlk pedaldan sonra içimden kopup gelen sevinç o kadar güçlüydü ki haykırmamak için kendimi zor tuttum. Eve dönmek gibiydi bisiklete binmek. Gidonuna sevgi dolu bir şaplak attım Kelebek'in. "İşte yollardayız yine Kelebek. Her şeye rağmen, televizyon önünde bizi sahiplenip, düştüğümüzde yanımızda olmayanlara, düğünde içip içip önüne bakmadan araba kullananlara, kabustan beter Kazak hastanelerine, aylarca yataktan kalkamadığım günlere inat, biz yine yollardayız."

3 yorum:

Adsız dedi ki...

ohh haydi kolay gelsin.
Yolunuz acik olsun.

Cigdem Karal

Coskunca dedi ki...

Selamlar Gizem Hanım,
Sizin tekrar bisiklete binecek olmanız doğal birşey, bisiklete binmek unutulmuyor biliyorsunuz.
Hele de sizin gibi aşkla binenler...
Yolunuz açık olsun...

Enes dedi ki...

Valla ne diyelim, vatana millete hayırlı uğurlu olsun :) Gizem abla yollarda yeniden ! ...